وقت خوبی است صندلی کارم را بدهم عقب و همه چیز به فراموشی سپرده و سعدی کیارستمی را ورق بزنم و هوا هم کم کم تاریک بشود .... 

پ.ن : حالیا عکس دل ماست در آیینه جام ...