این دو روز تعطیلی یک دختری در اتوبوسای تجریش چسبیده به پنچره ایی بود که خیلی دپ بود و روز شنبه که اومد سرکار در جواب همکاراش که گفتند چرا قیافه ات اینطوریه گفت : دارم از فراقش در دیده صد علامت ...
حس اینکه دارد روز کاری امروز هم تمام میشود و تو میتوانی بروی خانه و دلت بخواهد آنی هال نگاه کنی !! حس همین که دلت بخواهد آنی هال نگاه کنی خطرناک است ، باور کن .
این روزها که باران میبارد و خسته به خانه باز میگردی با لباس راحتی خانه ات روی تختت ولو بشو ، سیگارت را آتش بزن و بگذار ابی برایت بخواند .
همه جا بوی تو جاری ، خودت اما دیگه نیستی....
باران که می بارد باید علی صالحی خوند ، یا دست کم من اینطوری بیشتر دلم میخواهد . امروز تازه فهمیدم بابا سه شب میگذره که تب داره ، تمام طول راه شرکت رو گریه کردم زیر بارون و علی صالحی داشت انیس آخر همین هفته می آید رو میخوند .
دلم گرفته دلم گرفته دلم گرفته دلم گرفته ، دوباره ها دوباره ها دوباره ها
با این کفش هایی که برند خاصی نیستند و شلوار جینی که قلابی است ، با این اتاق کاری که تهویه ندارد و نور چراغش نمور و رنگ و رو رفته تو پیشرفت میکنی ولی حتی ، با این پدر و مادری که همخوابگی تو اگر زمانی بفهمند سکته شان میدهد در جا ،با این پول آب و برق و کرایه راه و اجاره و خوراک را دیگر که نگو و حقوقت که تا نصفه بعد _ ماه دیگر هیچش نمانده، با فکر اینکه چقدر دنیا دارد برایت تنگ تر میشود و هر روز یک کشوری افتخارات تورا نادیده بگیرد ( بهش میگویند تحریم )، با همه زندانی های بی جرمی که می دانی اسیرند و بغضی که گاها در سینه ت می نشیند از شکست عاطفه ات آن سوی دو سال گذشته و نامردی همراهانت در همه این روزهای پسین و پسان و جاری و خواهد آمد و همه و همه و همه و همه اینها باز هم تو ایرانی بلد هستی احساس خوشبختی کنی و یک وقتایی خنده ات بیاید و آنجا که گفتم را دوباره میگویم که پیشرفت کنی ...
ساقی همه تونم امشب ،نوش ....